dla fetyszystów męskich stóp

skarpeteczka · Wysłany: Sob 16:32, 11 Mar 2017 Temat postu: Cesarz i niewolnik #1

Rok 2022 - Polska zmienia się w cesarstwo i podbija inne państwa. Cesarzem zostaje Dawid Kwiatkowski.

Mam na imię Jakub. Mieszkam w Łodzi, w Imperium Dawida Kwiatkowskiego. Mam 19 lat i mieszkam sam. Jestem bardzo zadowolony, że Cesarzem został Pan Dawid. Jeszcze pięć lat temu patrzyłem na jego stopy tylko na Snapchacie, a teraz rządzi całym Cesarstwem, do którego należę i nie sprzeciwiam się rządom Cesarza. W Łodzi trwa właśnie wojna domowa przeciw Cesarzowi. Może gdybym chodził po ulicach, wywieźli by mnie jako niewolnika Cesarza? Świetny pomysł. Wyruszyłem więc na ulicę. Po 20 minutowym spacerze zobaczyłem wojsko Cesarza z kilkoma niewolnikami na łańcuchach. Nie mogłem uwierzyć, że to widzę. Dałem się im złapać. Zakuli mnie w kajdany i szedłem za wojskiem na koniach. Szliśmy jakieś 15 minut do peronu pociągu (Łódź Widzew). Czekaliśmy tam na pociąg 7 minut. Rozkuli nas z kajdan na nogach, lecz kajany na rękach zostały. Wsiedliśmy z armią do pociągu, lecz do dwóch przedziałów. Armia poszła do luksusowego przedziału, a ja z pięcioma pozostałymi niewolnikami w gorszym przedziale. Gdy pociąg ruszył, przyszedł jeden żołnierz i zawiązał nam sznurek na szyi i zawiązał nas do kołka. Odchodząc powiedział: ,,Macie suki, uczcie się dla Cesarza. Haha!". Jechaliśmy do Warszawy (stolicy Cesarstwa i miejsce zamieszkania Cesarza) ok. 2 godziny. Przez cały czas piątka niewolników płakała i się przejmowała. Ja jedyny cieszyłem się. Starałem się ukryć, że pała mi stanęła już po przejęciu mnie przez armię, lecz fakt, że się podnieciłem był widoczny. Wyobrażałem sobie zapach skarpetek Cesarza, tak bardzo, że aż zasnąłem z reszta kontynuowała w śnie. Obudziło mnie mocne kopnięcie i krzyk 'Wstawaj suko'. Od razu wstałem na nogi, z resztą moja pała tak samo. Żołnierz to zobaczył i zawołał kolegów krzycząc 'Patrzcie, suce stanął! Na pewno spodoba się Cesarzowi!'. Bardzo się ucieszyłem słysząc to i fantazjowałem, lecz nagle jeden z nich kopnął nie w pałę. Był to ból niemiłosierny. Powiedzieli 'To będzie codzienność u Pana'. Później wziął końcówkę sznurka z mojej 'obroży' i powiedział 'Chodź z nam suko. Gdzie?! Na kolanach!'. Nie ukrywam, że mi się podobało. Kazał mi czyścić jego buty. Ledwo co zacząłem, a już kazali wysiadać. Wysiedliśmy bez armi, lecz przed pociągiem czekała ochrona Cesarza i zaprowadziła nas do pałacu. Powiedzieli nam co mamy robić: przed tronem mamy się ukłonić nie patrząc na twarz Cesarza, potem na kolanach podejść do stóp Cesarza (nadal nie patrząc na twarz Cesarza) i pocałować je i odejść na kolanach kłaniając się nie podnosząc głowy do góry, dopóki Cesarz nam nie pozwoli i dopiero wtedy możemy zobaczyć twarz Cesarza. Ustawiliśmy się w kolejce. Powiedzieli nam jeszcze, że możemy należeć do Pana lub nie. Byłem 3. Wyszedł pierwszy niewolnik. Wyszedł po 4 minutach z widoczną śliną na twarzy i z bardziej zaciśniętym sznurkiem, tak że ledwo mógł oddychać. Przyszedł ochroniarz i zabrał go do innej komnaty. Wszedł drugi niewolnik i było słychać krzyki. Wbiegł ochroniarz i zabrał zwłoki niewolnika z siekierą wbitą w plecy. Powiedział, że to dlatego, że nie chciał należeć do Pana. Przyszła kolej na mnie. Wszedłem na kolanach i ukłoniłem się. Podszedłem, by ucałować stopy, które były w Nike Air Force. Odszedłem i ukłoniłem się, a moja twarz leżała na ziemi i czekała na rozkaz. Była cisza przez kilka sekund. Usłyszałem 'Możesz spojrzeć'. Zanim spojrzałem na twarz odpowiedziałem 'Dziękuję za zaszczyt, Panie'. Moim oczom ukazała się najprzystojniejsza twarz całego Cesarstwa- Cesarza Dawida Kwiatkowskiego. Gdy zobaczyłem twarz, od razu mój wzrok przykuły buty. Kiedy je zobaczyłem, prawie się zesikałem.
-Wiesz kim jestem?- spytał Pan
- Tak, Panie. Jesteś Cesarzem - odpowiedziałem niewiedząc co odpowiedzieć
- Teraz podchwytliwe pytanie. Wiesz kim jesteś ty? - powiedział Cesarz pukając mnie w ramię i kładząc na moim ramieniu nogę
- Jestem poddanym Cesarza- odpowiedziałem drżąc ze strachu. Miałem odpowiedzieć, że też niewolnikiem, ale ze strachu zapomniałem. Patrzyłem się na nogę Pana i znowu prawie się posikałem. Cesarz nie odzywał się przez kilkanaście sekund. Nie wiedząc co robić na początku patrzyłem się w jego lśniące oczy, lecz po jego spojrzeniu wywnioskowałem, że zrobiłem błąd. Zacząłem spoglądać na jego drugiego buta i przychyliłem głowę, na znak szacunku. Cesarz zdjął nogę z ramienia i położył mi ją na głowię. Docisnął mnie do ziemi i zapytał:
- Będziesz mi uniżony zawsze tak jak teraz? - zapytał Cesarz.
- Oczywiście Cesarzu - odpowiedziałem ledwo oddychając. Pan zdjął nogę ze mnie. Patrzył się znowu na mnie, a ja znowu w drugiego buta. Napluł na mnie i powiedział;
- Precz mi z oczu!
- Dziękuję za zaszczyt, Cesarzu - odpowiedziałem wychodząc na kolanach. Ochroniarz Cesarza wziął mnie za sznurek i kazał mi iść za nim. Po kilku krokach zatrzymał się i kopnął mnie mówiąc:
- Gdzie?! Na kolanach! Musimy uczyć takie suki jak wy szacunku! - krzyknął ochroniarz. Szliśmy przez długi korytarz, aż natrafiliśmy na schody, które były dłuższe niż korytarz i prowadziły na dół. Gdy zeszliśmy zobaczyłem kraty. Ochroniarz zamknął mnie w mojej 'klatce' i poszedł. W klatce było zimno i wilgotno. Paliła się jedna mała pochodnia, która byłą zarazem jedynym źródłem światła, jak i ciepła. Klatka była mała. Jej wielkość nie przekraczała wielkości mojego łóżka. Prócz pochodni, w klatce znajdowała się: miska, koc, obraz Cesarza i małe wejście na miskę. Po 3 minutach zauważyłem że mam ślinę Cesarza na twarzy. Postanowiłem ją wziąć ręką i ją zlizać. Minutę później zobaczyłem innego niewolnika w klatce naprzeciwko mojego nowego 'domu', jeśli można to tak nazwać. Kilka minut później przyszedł trzeci niewolnik i ochroniarz powiedział, że inni odrzucili podporządkowanie Cesarzowi. Powiedział również, że Łódź przegrała w powstaniu, więc zostaniemy tu do końca życia Cesarza, chyba, że następny Cesarz nie wypuści nas lub jeśli Łódź wygra kolejne powstanie lub zginiemy tu. Byłem tak zadowolony razem z moją pałą, że nie mogłem się doczekać następnego dnia. Po godzinie przyszedł ochroniarz i powiedział nam, że musimy iść spać i że nie będzie kolacji, bo Cesarz tak chce. Poszedłem grzecznie spać, tak jak mi kazali.
Obudził mnie dźwięk dzwonka i razem ze mną obudził się jeden niewolnik. Ochroniarz przyszedł sprawdzić naszą posłuszność, ale jeden niewolnik umarł najprawdopodobniej z głodu. Ja też byłem głodny, lecz nie aż w taki stopniu. Ochroniarz wlał na wody do miski, a gdy ją wypiłem wsypał mi karmę dla psów. Cieszyłem msię, że pierwszy raz mogłem być aż tak poniżony. Zjadłem ją z obrzydzeniem, a ochroniarz zabierając mi miskę, powiedział 'Dobra suka haha'. Mieliśmy kilka minut 'wolnego' dopóty wszedł ochroniarz i otworzył klatki i kazał nam dojść do niego. Wziął nasze sznurki i zaprowadził nas na górę, gdzie weszliśmy do komnaty Pana. Nie było go na tronie. Ja się ukłoniłem i nie chciałem patrzeć na twarz chociaż nie wiedziałem, że nie ma tam Pana. Drugi niewolnik nie ukłonił się. Nagle Cesarz wyłonił się zza tronu i usiadł na nim. Podszedłem, aby ucałować buta. Drugi niewolnik pośpiesznie też się ukłonił, ale gdy on to robił ja już oddawałem drugi ukłon. Cesarz wrzasnął
- Wszytko widziałem!!! - spojrzałem się na przystojną twarz Cesarza. - Podejdź tutaj do mnie. - powiedział Cesarz.
- Ja, Panie? - spytałem Cesarza
- Nie, ta druga suka. - odpowiedział Cesarz. Druga 'suka' podeszła.
- Tak, Panie? - spytał drugi niewolnik z przerażeniem
- Dlaczegoż się nie ukłonił? - zapytał Cesarz
- Ale ja... - powiedział niewolnik
- Zamknij mordę! Nie masz szacunku i oddania do Cesarza?! - powiedział Cesarz rzucając mosiężnym toporem w niewolnika.
- Podejdź tu. - rozkazał Cesarz. Podszedłem do tronu, a Cesarz tak jak przedtem położył na mnie nogę.

CZĘŚĆ DRUGA NIEBAWEM. PODOBAŁO CI SIĘ? ZOSTAW OCENĘ W POSTACI KOMENTARZA!